ความยิ่งใหญ่ของควายเฒ่า ที่ถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ดนตรีเมืองไทย...

ผมชอบมาก

ผมชินกับชีวิตนักดนตรี และไม่อยากเลิกเล่นดนตรี ถ้ามีกำลังที่จะทำได้ ผมอยากเล่นดนตรีไปเรื่อย ๆ

เพื่อเป็นสิ่งที่ดีให้กับแฟน ๆ คาราบาว

ขอบคุณแฟนเพลงทุกท่านที่ให้การสนับสนุนวงคาราบาวมาตลอด

ตราบใดที่ท่านยังฟังเพลงของพวกเรา พวกเราจะอยู่เคียงข้างท่านด้วยเพลงของพวกเราตลอดไป

ขอให้เราพบกันอีกในคอนเสิร์ตครั้งต่อไป จนกว่าจะหมดลมหายใจ

ด้วยความเคารพรัก

ได้มีโอกาสกลับมายืนอยู่บนเวทีกับเพื่อน ๆ และได้เจอกับแฟนเพลง...คิดถึงวันเวลาเก่า ๆ

ดีใจมากครับ

20 กว่าปีของคาราบาวมันเป็นการเดินทางที่ยาวนาน และเป็นตำนานหนึ่งของวงดนตรีเมืองไทย

ดีใจที่ได้มีการรวมกันครั้งนี้

ดีใจและภูมิใจในคอนเสิร์ต 20 ปี ครั้งนี้ที่ได้ร่วมเล่น

รู้สึกครั้งแรกคือดีใจมากเพราะตลอด 2 ปีที่อยู่กับวงนี้ยังไม่เคยมีคอนเสิร์ตใหญ่ ๆ อย่างนี้เลย

แต่ความรู้สึกต่อมาคือ วิตกกังวลเพราะผมต้องทำหน้าที่แทน อ.ธนิสร์ ซึ่งอยู่ที่ญี่ปุ่น

ขลุ่ยที่ผมเป่ามา 1 ปีเต็มนั้นยังไม่ได้เท่าขี้เล็บของอาจารย์เลย

และแซ็กโซโฟนซึ่งมีเวลาเป่าอีก 3 วันก่อนเล่นเท่านั้น แต่พอผ่านมาได้ก็รู้สึกสุดที่จะภาคภูมิใจ

ขอขอบคุณ ป๋าแอ๊ด , ป๋าดุก , พี่เล็ก , พี่รี่ , พี่หมี , พี่น้อง , ป๋าโก้ , พี่อ๊อด มาก ๆ ครับบบบ.....

มีความสุขที่ได้ร่วมเล่นคอนเสิร์ตกับคาราบาว 20 ปี ด้วยความจริงใจ

ฝากคาราบาวไว้ในความรู้สึกของทุกท่าน พวกเราจะทำเพลงต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะตายในหน้าที่

ดีใจมากที่ได้เล่นคอนเสิร์ต 20 ปี กับพวกพี่ ๆ ทุกคนครับ พวกพี่ ๆ คืออาจารย์ของผมครับ